Bądź ich inspiracją

Staramy się, by absolwenci naszej szkoły kończyli ją jako osoby zaradne, przedsiębiorcze, aktywne, głodne sukcesu i z określonym celem. Tego wszystkiego uczą Zwolnieni z Teorii. Realizując projekty, uczą się działania w grupie, współpracy z partnerami, konkretnie działają, a popełniane błędy uczą więcej niż oblana kartkówka. W roku 2019 udało nam się zająć 1. miejsce w Rankingu Szkół Zwolnionych z Teorii, z czego jesteśmy bardzo dumni. Ale ogromną radość sprawia nam każdy realizowany w szkole projekt, który wypływa z inicjatywy młodzieży. Widzimy, jak wrażliwi są nasi uczniowie, ale i chętni do tego, by aktywnie problemom społecznym przeciwdziałać.

Uczestnictwo w programie to przede wszystkim wartość dla moich uczniów - wartość płynąca z tego, że szkoła żyje po lekcjach, mówi się o szkole w telewizji, radiu, pisze w lokalnych gazetach. Nauczyciele, którzy byli na szkoleniach Zwolnionych z Teorii byli zachwyceni i ja też zapunktowałam, że właśnie im je zaproponowałam. Kolejny raz udało mi się zmotywować nauczycieli. Zapaliłam uczniów do zrobienia czegoś nowego, innego. Sama jestem bardzo szczęśliwa jak widzę entuzjazm uczniów. Bardzo lubiłam spotykać się z uczniami w moim gabinecie, gdy mieli problemy, gdy potrzebowali wsparcia. Poznaję ich na korytarzu, rozmawiamy, śmiejemy się. Inni uczniowie patrzą z zainteresowaniem. Mam nadzieję, że w przyszłym roku będzie więcej projektów. Te projekty zmusiły mnie do innych relacji, chociaż na moment mogę znowu pobyć z nimi tak, jak lubię najbardziej. Jestem świadoma jakie to jest ważne w dobie globalnej cyfryzacji i tego, że niestety nikomu się nic nie chce. Może te projekty pomogą zrozumieć również nauczycielom, że muszą też się zmieniać i rozwijać, żeby nawiązać dobre, prawdziwie relacje na zasadzie najstarszej relacji uczeń-mistrz czyli tutoringu. Zapomnieliśmy jakoś o tym, a trzeba to odgrzebać i ten program w tym pomaga.

Cieszę się, że mogłam w ramach szkoły realizować Zwolnionych z Teorii. Uczący mnie nauczyciele wykazali się nie tylko dużym zrozumieniem dla podejmowanych przeze mnie działań. Przede wszystkim stali się mentorami i wspólnikami w działaniu. Czułam, że mam ich wsparcie i bardzo to doceniam. Projekt nauczył mnie zarządzania i organizacji. To właśnie moi nauczyciele uczą mnie odwagi w działaniu i przekazują motywację do rozwoju.

Jesteśmy na początku edukacji w szkole średniej i widzę, że Zwolnieni z Teorii mocno nas zbliżyli z nauczycielami, wydaje mi się, że dużo zyskaliśmy w ich oczach. Pomoc nauczycielki bardzo nam się też przydała. Gdy mieliśmy jakieś problemy, na przykład z dogadaniem się w zespole, Pani zawsze je rozwiązywała i działaliśmy dalej, dzięki temu dobrnęliśmy do końca. Dzięki Zwolnionym z Teorii nauczyłem się pracy w zespole, mimo że nie zawsze było tak kolorowo, jak byśmy chcieli.

Prywatnie wiem, że będę utrzymywać kontakt z nauczycielami i ich odwiedzać po zakończeniu szkoły. A już na pewno pozostaną mi cudowne wspomnienia i przeświadczenie, że chcą rozwoju ucznia i pchają go na coraz wyższe szczeble dobrego życia. Kiedy przychodziły chwile zwątpienia, słyszałyśmy m.in. od pani Urszuli: "Macie dobry pomysł - róbcie go, bo robicie to dobrze!". Nauczyciele Szkoły Muzycznej tak włączyli się w nasz projekt, że przygotowali uczniów i razem z nimi muzykowali podczas koncertów. Dało mi to spojrzenie na nauczyciela jako na osobę, która nie chce tylko wspierać, a chce działać razem z uczniami. Po zrealizowaniu projektu nie boję się jak wcześniej podejść czy napisać przez Messengera do nauczyciela z zapytaniem czy prośbą o radę.

Lubię innowacyjne zmiany, jeśli mają one sens, a do takich należą założenia Zwolnionych z Teorii. Realizacja projektów pozwala uciec od skostniałej, "narzuconej" edukacji na rzecz pomysłowych rozwiązań, prowadzących do efektywnego samokształcenia młodych ludzi. Motywują młodzież do działań, które pomogą jej odważnie wkroczyć w przyszłość. Uczą elastyczności, odpowiedzialności i poczucia samokontroli. Te cechy dziś można uznać za deficytowe. I to nie dlatego, że młodym się nie chce. Po prostu są przyzwyczajeni do innego wzorca edukacyjnego. Prawo do dokonywania wyborów, decydowania o sobie bardzo uskrzydla młodzież. To daje wiarę we własne możliwości, pomaga uczyć się i wyciągać wnioski, wynikające niejednokrotnie z błędów. Wszystko w granicach rozsądku, oczywiście. I te granice wyznaczamy my - nauczyciele, ale z poszanowaniem autonomii, która pozwala na ogromny autorozwój uczniów. Nie muszę niczego wymagać, bo uczniowie dokładnie wiedzą, jaki cel chcą osiągnąć. Wiedzą też, że służę radą, pomocą w ich działaniach, ale ostatecznie odpowiedzialność jest po ich stronie. Poza tym problemy społeczne, które "naprawiamy" podczas realizacji projektów, stają się wspólne i "nasze", a to bardzo zbliża.

Zwolnieni z Teorii dają ogromną samodzielność młodzieży - od wyboru tematu projektu do realizacji. Nauczyciel pełni rolę mentora, a nie kogoś, kto coś narzuca. Dzięki temu możemy poznać pasje naszych uczniów, towarzyszyć im w działaniu i ukierunkować ich dalszy rozwój. Świetne jest również to, że nie o pieniądze tu chodzi, a o podniesienie własnych kompetencji kluczowych. Na moje pytanie do pracodawców: "Czego powinniśmy uczyć młodzież?", padła krótka odpowiedź: "Nauczcie ich, żeby im się chciało...", a program Zwolnieni z Teorii właśnie to robi i za to bardzo dziękuję! Zwolnieni z Teorii pokazują młodzieży, na czym polega biznes. Przekłada się to na zrozumienie ekonomii oraz reguł prowadzenia własnej działalności gospodarczej. Uczy współpracy w grupie, marketingu, zarządzania oraz oceniania efektywności podjętych działań. Rozwój tych cech jest niezwykle ważny we współczesnym świecie. Praktyczna edukacja zachęca do nauki i pokazuje, jak wiedza jest potrzebna. Cytat naszego patrona ks. J. Twardowskiego: "Nie bój się chodzenia po morzu ..." niezwykle pasuje do tego programu.

Projekty realizowane w ramach Zwolnionych z Teorii są niewątpliwym atutem przy aplikowaniu na studia zagraniczne oraz ułatwiają dostanie się na staże do renomowanych polskich firm jeszcze w trakcie studiów. Uczniowie, mimo młodego wieku, mają szansę spróbować swoich sił w nieco poważniejszych przedsięwzięciach. Olimpiada nauczyła ich rzetelności, odwagi, determinacji oraz współpracy. Można zauważyć ogromną zmianę w ich zachowaniu oraz nabyte na przełomie tych 8 miesięcy doświadczenie. Wiedza zebrana przez cały okres trwania projektu pozwoli im lepiej wdrożyć się w życie społeczne w przyszłości. Jednym z celów Olimpiady była umiejętność znalezienia sponsorów swojego projektu, a to stymulowało przebieg negocjacji finansowych, z jakimi przyjdzie się w przyszłości zmierzyć. Dodatkowo Olimpiada uczy pracy w grupie i sposobów rozwiązywania różnych konfliktów. A także rozwija umiejętności w zakresie zarządzania i marketingu. Duże poświęcenie i chęć zmiany świata prowadzi do dużych sukcesów naszych projektów we Włocławku, wiele osób mogło wynieść dużo nauki z projektów tworzonych w LZK.

Uczniowie mogą samodzielnie realizować własne pomysły na projekty - te małe i te duże. Mogą zaangażować się w to, co ich interesuje i pobudza do działania. Stają się pewniejsi siebie, bardziej przebojowi, ale i refleksyjni. Nawet jeśli nie uda im się zrealizować pomysłu, jeśli nie skończą projektu, wychodzą z nowymi doświadczeniami i wiedzą, którą wykorzystać mogą w dorosłym życiu. Odpowiadają przy tym na potrzeby własne, społeczności szkolnej czy otoczenia szkoły. Dzięki Zwolnionym z Teorii rozwijają kompetencje przyszłości, dzięki którym pewniej wejdą na rynek pracy. Rozwijają umiejętność współpracy, komunikacji, kreatywnego myślenia i uczą się pracy projektowej. Są to umiejętności, których uczniowie zwykle nie nabywają w edukacji formalnej, a które pozwalają im odnieść sukces w sytuacji pozaszkolnej. Mój kontakt z uczniami zmienił się odkąd zaczęłam pracować projektowo, co stało się na długo przed Zwolnionymi z Teorii. Na pewno jednak mam zupełnie inną relację ze wszystkimi, z którymi pracowaliśmy projektowo - są to relacje bardziej bezpośrednie, oparte na wzajemnym zaufaniu, bardziej trwałe. Absolwenci często odwiedzają mnie w szkole i opowiadają o nowych projektach i inicjatywach, jakie realizują. Ciągle utrzymujemy kontakt przez media społecznościowe i widzę, jak pięknie nadal się rozwijają. Jestem z nich niezmiernie dumna.

Największym sukcesem jest niesłabnące zaangażowanie kolejnych roczników uczniów, co świadczy o istotności idei kryjącej się za Olimpiadą. Najważniejszy jest nacisk, jaki kładzie się na aktywność uczniów. To młodzież ma za zadanie zdiagnozować problem i znaleźć receptę. Oczekuje się od uczestników wielopłaszczyznowego działania w zespole. Olimpiada Zwolnieni Z Teorii jest niezwykłą szkołą aktywności społecznej oraz zaradności życiowej.

Wartością dodaną jest niezawodnie umiejętność organizowania warsztatu swojej pracy, umiejętność pracy w zespole - często pod presją czasu, nawiązywanie relacji międzyludzkich i biznesowych, cytując moje uczennice "ogarnięcie życiowe". Ale przede wszystkim ogromna satysfakcja i radość z czynienia dobra pro publico bono. Jestem dumna z dziewczyn z InO 2, że wykazały się, mimo natłoku zajęć szkolnych i pozaszkolnych, determinacją i profesjonalizmem. Walczyły jak wilczyce o każdą dziewczynę, która nie wierzyła w siebie i każdego sponsora. Jestem pod ogromnym wrażeniem jak szybko i po mistrzowsku dostosowały się do pracy w warunkach online COVID 19 - zmiana formuły - dostosowanie swojego zadania do aktualnej sytuacji w kraju. Mistrzostwo świata na miarę Złotego Wilka!